HAYAT HİKAYEM

30.Ağustos.1943 te büyük depremden 2ay 10 gün sonra Adapazarı'nda doğmuşum.Adımı doğduğum gün anısına Zafer koymuşlar. annem babam 1924 yılında mübaledede Yunanistandan muhacir olarak gelmişler. Annem Vodina lı,rahmetli babam Gümilcine'liymiş.Ben 5 kardeşten ikincisiydim.Benden 3 yaş büyük olan ağabeyim 6 yaşındayken yakalandığı kuşpalazından kurtulamamış. çocukluğumu doya doya yaşadım. Trafiği olmayan bomboş sokaklarda koşuşur, evimize yakın gazhanenin yanındaki boş arsada kağıt parçalarından yaptığımız topla çift kale maç yapardık. eve döndüğümde annem banyoya sokar yıkardı.yorgunluktan ayakta duracak halim olmazdı .Akşam yemeğini yer yemez yatardım. O tarihlerde elektrik bir gün var birgün yoktu, sıksık kesilirdi. Elektriğin kesikdiği günlerde 5 numara gaz lambasının camını parlatma görevi benimdi.Mahallemizde tek radyo bizde olduğundan çarşamba akşamları komşu kadınlar evimize gelir. hep beraber Halide Pişkin'in radyo skeçini dinlerdik. Yaz geldi mi hafta içi komşularla Çark'a pikniğe giderdik. Çark Adapazarı'nın doğa harikası bir köşesiydi. Evden dolmalar sarılır. Börekler hazırlanır.Herkes marifetini ortaya koyar, yapılanlar son kırıntısına kadar bitirilir güzel bir günün sonunda yorgun argın evlere dönülürdü. Yazının Devamı...